Πλάσμαν με σώμα ποδοσφαιριστήν, κεφάλι κινηματογραφικής κάμερας κε πένα δημοσιογράφου. Μαζί με τον Πιτσιρίκο θεωρείτω απο τους πιό παλαιά κε γνωστά πλάσματα του ιστολογίου που καταφέρανε να περάσουν τον ωκεανόν του διαδυκτίου δια να χαθούν μετέπειτα είς την ζούγκλαν της δημοσιογραφίας. Το ιστολογικόν αυτό πλάσμαν λόγω της τριαδικής μορφής που προανέφερα, γράφη πότε δια σινεμά, πότε δια μπάλαν κε πότε δια πολιτικήν. Άλλοτε δε, φλυαρή σοβαροφανώς περί ανέμων, υδάτων κε αμπελοφυλοσοφιών. Επηδή όμως δεν το κάνη με χιουμορισθικήν σοβαρότηταν αλλά με σοβαρόν χιούμορ γίνεται ισάξιο με το ανέκδοτον που μπορή να μου πη ο καταψύκτης μου οταν δεν εβρίσκετω είς την πρίζαν. Υπαρχη μια ιστορίαν που τον θέλη αντιμέτωπον με τον E-Layer (πλάσμαν που θα ασχοληθούμε είς καποιο επόμενον κεφάλαιον, αν δεν προβή είς το αγαπημένο χόμπι των δικηγόρων, τας μηνύσεις),μιαν τιτανομαχίαν επικών διαστάσεων κε παραγωγής ισάξιας του "Κίνκ Κόνκ εναντίον Κοτζίλα". Αλλά τελικά όπως γίνετω είς αυτές τις συγκρούσεις, το μόνο που καταστρέφετω είναι οι ίδιες οι πόλεις που τους φιλοξενούν, ενώ οι προταγωνισθαί βγαίνουν αλώβητοι αφήνοντας το κοινό τους να πάρη θέσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου